Εδώ που έχουμε φτάσει δεν υπάρχει ελπίδα, παρεκτός κι αν τολµήσουµε ν’ απελπιστούµε στ’ αλήθεια : να τo πάρουµε απόφαση πως βρισκόµαστε πράγµατι σε µονόδροµο αρκεί µόνο να οπλίσουµε τη µατιά µας µε περισσότερη λογική, δηλαδή µε περισσότερο θάρρος, ώστε να δούµε πως δεν πρόκειται για τον περιβόητο «µονόδροµο» τής υποταγής στη µοίρα, στην ακόρεστη τυφλή και κουφή βούληση τών «αγορών», αλλά για τον όντως µ ο – ν ό δ ρ ο µ ο µιας ζωτικά αναγκαίας – πρωτίστως εσωτερικής – αναστροφής. Συνέχεια