Ξημερώματα της 8ης Απριλίου 1896, 1.800 εργάτες ανέβηκαν βαθιά μέσα από τα έγκατα της Λαυρεωτικής γης, από το βάθος των 182 μέτρων ακολουθώντας τα πολυδαίδαλα μονοπάτια του μεταλλευτικού φρέατος, τις στοές που είχαν σκάψει με τα χέρια τους κι είχαν ποτίσει με αίμα και ιδρώτα, έκλεισαν όλα τα περάσματα, περικύκλωσαν το χώρο και κήρυξαν απεργία.
Οι φύλακες της εργοδοσίας, πληρωμένα καθάρματα στη δούλεψη των αφεντικών, ανοίγουν πυρ με τα όπλα τους. Οι εργάτες αμύνθηκαν με πέτρες. Τέσσερις νεκροί μεταλλωρύχοι έδωσαν τη ζωή τους τη πρώτη μέρα της απεργίας.
Το δίκιο του αγώνα μπήκε μπροστά. Η εργατική οργή κορυφώθηκε. Όπως αριστουργηματικά αφηγείται στον «Επιτάφιο» 40 χρόνια αργότερα το 1936 ο Γιάννης Ρίτσος « Κ’ οἱ λύκοι ἀποτραβήχτηκαν καὶ κρύφθηκαν στὴν τρούπα – μαμούνια ποὺ τὰ σάρωσε βαρειά τοῦ ἐργάτη ἡ σκοῦπα –». Οι εργάτες κατέλαβαν τα γραφεία της εταιρίας και με τους δυναμίτες της δουλειάς που άνοιγαν τις στοές τα τίναξαν στον αέρα μαζί με τους μπιστικούς που τα φύλαγαν κι είχαν ανοίξει πυρ εναντίον τους. Ο Σαλπιέρι κατάφερε να διαφύγει ντυμένος παπάς …
Η αστυνομία της εποχής πιστή «στο καθήκον» και τις εντολές της πολιτικής ηγεσίας, του κράτους των αφεντικών, προσέτρεξε ασθμαίνουσα να υπερασπίσει «τα δίκια» των τελευταίων. Μαζί κι ο στρατός. Δύο εργάτες ακόμα νεκροί, εκατοντάδες τραυματίες.
Μετά από 14 ημέρες, στις 21 του Απρίλη, η βία από στρατό και αστυνομία τερμάτισε βίαια την απεργία υπέρ των συμφερόντων του αφεντικού, του Ιταλού Σαλπιέρι. Στη περιοχή εγκαταστάθηκε στρατιωτικό σώμα μετατρέποντάς την σε μια μεγάλη φυλακή καταναγκαστικών έργων…
ΤΙ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΙ
- Αύξηση του μεροκάματου κατά μια δραχμή. Αυτή τα δραχμή την κέρδισαν με το αίμα τους. Το μεροκάματο ανέβηκε από τις 2,5 στις 3,5 δραχμές της εποχής. Όλα υα υπόλοιπα αιτήματα δεν ικανοποιήθηκαν ποτέ.
- Κατασκευή νοσοκομείου ή φαρμακείου στην Καμάριζα, / μεταφορά στο νοσοκομείο όταν τραυματίζονταν. Πέθαιναν πάντα περιμένοντας τη βοήθεια που δεν ερχόταν …
- Διάθεση σούστας στους εργάτες για τη μεταφορά των τραυματιών από τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα.
- Οικήματα για να αντικαταστήσουν τις καλύβες που στεγάζονταν οι μεταλλωρύχοι.
- Δημιουργία καταστήματος τροφίμων στην περιοχή.
- Κατάργηση των εργολάβων. Οι εργολάβοι/ μεσάζοντες, έπαιρναν τα έργα τμηματικά από την εταιρία και εκμεταλλεύονταν τους εργάτες προσφέροντας ψίχουλα.
Ο σπόρος της εξέγερσης όμως που θάφτηκε στο χώμα και το αίμα φύτρωσε …
Τα αφεντικά όπου γης κοιμούνται ανήσυχα. Ξέρουν πώς έτσι κι αλλιώς μια μέρα η γη θα γίνει κόκκινη.
Η φετινή εργατική πρωτομαγιά έχει ένα συμβολισμό ιδιαίτερο, ξεχωριστό, ιστορικό: Ξένοι και ντόπιοι αφεντάδες θέλουν να ορίσουν με μνημόνια, «διαπραγματεύσεις» και συμβιβασμούς έντιμους» ετούτο το τόπο το ποτισμένο με το αίμα του λαού, σε μια μεγάλη φυλακή καταναγκαστικής δουλειάς και φτώχειας μαζί για να προστατέψουν και να αυξήσουν τα κέρδη τους. Άλλη μια φορά στις πλάτες μας.
Η πρώτη Μάη δεν είναι σχόλη. Είναι μέρα απότισης τιμής κι υπόσχεσης στους νεκρούς του κοινωνικού αγώνα ότι δεν θα κάνουμε πίσω! Είναι ημέρα αυτογνωσίας. Είναι ημέρα σεβασμού της τάξης μας και του δίκιου μας. Είναι μια μέρα και μια ιστορική ευκαιρία να τους στείλουμε το δικό μας μήνυμα. Είμαστε εδώ καθάρματα, δεν κάνουμε πίσω. Αυτό το χώμα το ποτίσαμε με αίμα και ιδρώτα. Είναι δικό μας! Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει!
ΣΕ όλες τις πόλεις, σε όλα τα χωριά, μια φωνή και μια γροθιά!
- Το Εργατικού Κέντρο στο Λαύριο, καλεί σε συγκέντρωση την 1η Μάη, 11πμ, στο Άγαλμα των Μεταλλωρύχων. Στα πλαίσια των εκδηλώσεων, στο Άγαλμα των μεταλλωρύχων θα υπάρχει από την Πέμπτη 30 μέχρι την Κυριακή 3 Μάη έκθεση φωτογραφικού και αρχειακού υλικού. Το Σάββατο 2 Μάη θα προβληθεί αρχειακό υλικό-ντοκιμαντέρ στις 8μ.μ στα γραφεία του Εργατικού Κέντρου.
Σχολιάστε
Δεν υπάρχουν σχόλια.
Σχολιάστε