Με θλίψη και αγανάκτηση μαζί παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό τον πόλεμο μεταξύ των δύο «κινημάτων» -κομμάτων «Κίνημα Δεν Πληρώνω» και «Κίνημα Δεν πληρώνω – Ενιαίο Μέτωπο» που αλληλοκατηγορούνται, αλληλοκαταγγέλλονται και διεκδικούν το καθένα για λογαριασμό του την ιδιοκτησία του επιθετικού προσδιορισμού και των αγώνων μιας προηγούμενης χρονικής περιόδου, αγώνες στους οποίους συμμετείχαμε κι εμείς μαζί με χιλιάδες αγωνιζόμενους συμπολίτες από κοινού την περίοδο της ανάπτυξης αυτού του κινήματος «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» το 2009-2011. To πρώτο «κόμμα» συμμετείχε στις εκλογές του 2012 με στόχο την κεφαλαιοποίηση του αγώνα χιλιάδων συμπολιτών για την είσοδο του στη βουλή, το δεύτερο νεοϊδρυθέν (κόμμα), διάσπαση του πρώτου.
Δυστυχώς η «κομψή» αντιπαράθεση «περί την ιδιοκτησία» που παρακολουθούμε από τα δύο οικογενειακά προσωποπαγή «κόμματα» δεν έχει καμία σχέση με τα λαϊκά αριστερά κινήματα. Έχουν αντιληφθεί ότι ελαχιστοποιούν τη δυναμική και την απεύθυνση αυτού του ευρύτερου κινήματος που δεν τους ανήκει; Μπορούν να αντιληφθούν ότι το απαξιώνουν, το αποδυναμώνουν και τελικά εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα που διακηρύσσουν αμφότεροι οι δύο εμπλεκόμενοι ότι πολεμάνε;
Διαχωρίσαμε έγκαιρα τη θέση μας αποστασιοποιούμενοι από αυτές τις λογικές και τις πρακτικές. Καταγγείλαμε τους πρωταγωνιστές αυτού του κινηματικού – πολιτικού κατήφορου. Επιμένουμε στη θέση μας ότι τα κινήματα δεν έχουν ιδιοκτήτες. Δεν έχουν Προέδρους/ γραμματείς/πολιτικά γραφεία, δεν επιδιώκουν τη δικαίωση στις κάλπες.
Το κίνημα «Δεν πληρώνω» ξεκίνησε και θα παραμείνει κίνημα από τα κάτω.
Αυτό το κίνημα αποτέλεσε μία πρωτόγνωρη συλλογικότητα ανυπακοής. Οι συλλογικότητες που ακολούθησαν γεννήθηκαν από τα κάτω «ώριμα τέκνα της ανάγκης κι ώριμα τέκνα της οργής» ενάντια στη λογική των από τα πάνω «κινημάτων», «μετώπων» και συνεργασιών που δεν κατάφεραν ποτέ να επιδείξουν ανακλαστικά και αγωνιστικότητα αντίστοιχη του πρωτόγνωρου αυτού κινήματος ανυπακοής και αντίστασης στην ισοπέδωση των κοινωνικών δικαιωμάτων και αναγκών που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια.
Το λαϊκό κίνημα «Δεν πληρώνω» έφερε νέες ιδέες και πρακτικές στον καθημερινό συλλογικό αγώνα, βάζοντας απέναντι του όχι μόνο το πολιτικό προσωπικό του συστήματος (κυβέρνηση και καθεστωτικά κόμματα) αλλά και τους ίδιους τους πυλώνες αυτού του συστήματος . Μεγαλοεργολάβοι, βιομήχανοι, εφοπλιστές, ΕΕ και ΔΝΤ βρέθηκαν απέναντι στην καθημερινή πρακτική αντιπαράθεση με χιλιάδες πολίτες. Έφερε νέες «συνήθειες» στην λειτουργία ενός κινήματος με τις ανοικτές συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά, με τις άμεσες δημοκρατικές διαδικασίες, με την δυνατότητα κάθε ανθρώπου που διεκδικεί και αγωνίζεται, όχι μόνο να λέει την γνώμη του αλλά και συνολικά να συνδιαμορφώνει το κίνημα. Ποτέ, όπως και σήμερα συλλογικότητες αγώνα δεν εκπροσωπήθηκαν από προέδρους, γραμματείς και πολιτικά γραφεία.
Καμία οργάνωση ή συλλογικότητα δεν εκπροσωπεί αποκλειστικά ή ακόμη περισσότερο δεν έχει καμία ιδιοκτησία στην «πατρότητα» της ιδέας ή την εκπροσώπησή της. Η μονοπώληση από οποιονδήποτε της κινηματικής πραγματικότητας όσων εκφράστηκαν, εκφράζονται και παλεύουν σε αυτή την κατεύθυνση είναι απαράδεκτη και καταδικαστέα.
Καλούμε όλες τις συλλογικότητες που συνταυτίστηκαν και ανέπτυξαν δράσεις στη λογική και την κατεύθυνση του κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, τις λαϊκές συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα που καθημερινά σήμερα δίνουν αγώνες ενάντια στα χαράτσια, κάθε καλόπιστο και τίμιο αγωνιστή ενάντια στο μαύρο μέτωπο της μνημονιακής λαίλαπας να καταδικάσουν τώρα δημόσια, καθαρά και ξάστερα, κάθε απόπειρα διαχείρισης αυτής της κινηματικής παρακαταθήκης των αγώνων όπως και κάθε απόπειρα αντιπροσώπευσης και ανάθεσης που επιδιώκει να μετατρέψει τους αγώνες των από τα κάτω σε κέρδη στις κάλπες για «συλλογικότητες», οργανώσεις, κόμματα, από τα πάνω.
Συνεχίζουμε κινηματικά ενάντια στο καπιταλιστικό σύστημα που απειλεί να μας ισοπεδώσει και επιδιώκοντας από τα κάτω την ανατροπή του χωρίς συμβιβασμούς, συμψηφισμούς, ιερατεία, «αντιπροσώπους», μέτωπα από τα πάνω και αναθέσεις, διεκδικώντας το σύνολο των αναγκών και των δικαιωμάτων μας τώρα!
6/10/2014
Επιτροπές Αγώνα «Δεν πληρώνουμε την κρίση τους» /Μέτωπο αντίστασης και ανατροπής από τα κάτω για τους κάτω.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ /ΤΙ ΛΕΜΕ/ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ
Η ΚΡΙΣΗ
Τόσα χρόνια συσσώρευσης κερδών στους «έχοντες», τους «πάνω» οδήγησαν στην φτώχεια και την δυστυχία τους «μη έχοντες», τους «κάτω». Τώρα, οι «κάτω» αδυνατούν να καταναλώσουν, δεν έχουν, τους τα πήραν όλα. Και το μοντέλο της εκμετάλλευσης και της κατανάλωσης μπήκε σε κρίση και τα ποσοστά κέρδους πέφτουν. Τους έχει πιάσει πανικός και επιτίθενται. H αποθέωση της λογικής του κέρδους και της εκμετάλλευσης, έχει οδηγήσει κράτος και εταιρίες να εμπορευματοποιούν το σύνολο της ζωής των ανθρώπων. Η όξυνση της κρίσης έχει δώσει νέα ώθηση σε αυτή την παράλογη διαδικασία με αποτέλεσμα να αναζητούν κέρδος σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Η εργασία, η μετακίνηση, η υγεία, η παιδεία, η διασκέδαση, οι ελεύθεροι χώροι, το περιβάλλον, η φύση γίνονται πεδία αποκομιδής κέρδους. Το κράτος αναλαμβάνοντας τον ρόλο του γενικού συντονιστή αυτή της προσπάθειας ιδιωτικοποιεί και παραδίδει προς εκμετάλλευση στους «ιδιώτες» όλη την δημόσια και κοινωνική περιουσία. Κυβέρνηση, καθεστωτικοί μηχανισμοί, μαζί με την ΕΕ και το ΔΝΤ, θεσμοθετούν και υλοποιούν τις χειρότερες εργασιακές σχέσεις που έχει ζήσει ο εργαζόμενος από την μεταπολίτευση και μετά. Τι άλλο περιμένουμε ακόμη; Αυτή η κρίση για όλους μας ξεπερνιέται μόνο με την ανατροπή αυτών που την καλλιέργησαν. Τίποτα άλλο δεν αφήνει περιθώρια να ζήσουμε.
ΤΟ ΧΡΕΟΣ
Το 97% των δανείων της χώρας κατέληξαν στους τοκογλύφους αφού πρόκειται για «εξυπηρέτηση» τόκων και πανωτοκίων παλαιότερων δανείων. ΜΟΝΟ το 3% χρηματοδότησε ελλείμματα του δημοσίου. Δεν δανείστηκε η χώρα για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Οι μειώσεις μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών, δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν ποτέ τις απαιτήσεις «των δανειστών» από τη χώρα μας. Δεν γίνονται γι’ αυτό το σκοπό. Στη λογική της ιδιωτικοποίησης των πάντων θα εξυπηρετήσουν μόνο την αύξηση της κερδοφορίας των ιδιωτών. Τα μέτρα της Κυβέρνησης – ΕΕ –ΔΝΤ εξυπηρετούν αποκλειστικά την εξασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Οι αναζητούντες «θετικές προτάσεις για έξοδο από την κρίση» καθιστούν με τις πρωτοβουλίες τους συνυπεύθυνους τους εργαζόμενους γι’ αυτήν. Ποια σχέση έχουν οι εργαζόμενοι με τις αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου; Καμία, εκτός του ότι το κεφάλαιο προκειμένου να αυξήσει μέσα στην κρίση (του) την κερδοφορία του προσπαθεί να επιβάλλει την συνυπευθυνότητα των εργαζόμενων και τους αφαιρεί εργατικά, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα αυξάνοντας πάλι τα κέρδη του.
Οι έλληνες εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα χρέος. Δούλεψαν σκληρά τα τελευταία τριάντα χρόνια, υπέστησαν θυσίες, αμείβονταν με τα χαμηλότερα μεροκάματα σε όλη την Ευρώπη και εργάζονταν τις περισσότερες ώρες αντίστοιχα. Το χρέος ανήκει σε αυτούς που κέρδισαν στο χρηματιστήριο, που θησαύρισαν από τα έργα των ολυμπιακών αγώνων, που τσέπωσαν τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, αυτούς που πήραν τα έργα και τις μίζες της Ζήμενς και των πολεμικών δαπανών. Το χρέος ανήκει στις τράπεζες, τις πολυεθνικές, ελληνικές και ξένες, τους «εθνικούς» εργολάβους και το πολιτικό τους προσωπικό που αποτέλεσαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ
Είμαστε όλοι εμείς που λέμε ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ. Είμαστε όλοι εμείς που πιστεύουμε ότι η σημερινή κατάσταση δεν διορθώνεται. Δεν παζαρεύουμε, δεν συμβιβαζόμαστε. Θέλουμε τη ζωή μας πίσω, θέλουμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία που ο καθένας από εμάς θα παράγει ανάλογα με τις δυνατότητες του και θα απολαμβάνει σύμφωνα με τις ανάγκες του. Αρνούμαστε το μοντέλο της εκμετάλλευσης και της κατανάλωσης. Επιδιώκουμε μια κοινωνική ζωή σε αρμονία με τη φύση κι όχι ενάντιά της. Θεωρούμε την αστικοποίηση εχθρό της αυτάρκειας και της ανεξαρτησίας κάθε κοινωνίας. Πιστεύουμε ότι εμείς από «τα κάτω» μπορούμε να παράγουμε πολιτική. Δεν χρειαζόμαστε «φωτισμένες ηγεσίες», αυτόκλητους «σωτήρες» και έτοιμες συνταγές.
Είμαστε όλοι εμείς που προσπαθούμε μέσα από Ανεξάρτητες Συνελεύσεις και κινήσεις να συναθροιστούμε, να δημιουργήσουμε συλλογικότητες που αντισταθούν νικηφόρα και θα ανατρέψουν την σημερινή τάξη πραγμάτων. Για να αποφασίζουμε και να δρούμε εμείς για μας. Για τα όλα δικαιώματα και τις ανάγκες μας.
Είμαστε εμείς που λέμε ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ. Είμαστε όλοι εμείς που πιστεύουμε ότι η σημερινή κρίση δεν διορθώνεται. Δεν αναθέτουμε, δεν περιμένουμε σωτήρες.Δεν παζαρεύουμε, δεν συμβιβαζόμαστε. Διεκδικούμε να ζήσουμε σε μια κοινωνία που ο καθένας από εμάς θα παράγει ανάλογα με τις δυνατότητες του και θα απολαμβάνει σύμφωνα με τις ανάγκες του. Αρνούμαστε το μοντέλο της εκμετάλλευσης και της κατανάλωσης. Επιδιώκουμε μια κοινωνική ζωή σε αρμονία με τη φύση κι όχι ενάντια της. Πιστεύουμε ότι εμείς από «τα κάτω» μπορούμε να παράγουμε πολιτική. Δεν χρειαζόμαστε «φωτισμένες ηγεσίες», αυτόκλητους «σωτήρες», διαχειριστές και έτοιμες συνταγές από τα πάνω, εκτιμώντας ότι αυτό αποτελεί τη μοναδική και αναγκαία προϋπόθεση για την κοινωνική μας απελευθέρωση.
Σχολιάστε
Δεν υπάρχουν σχόλια.
ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ (MET.A.A.) 
Σχολιάστε