Αν μ’ ένα κόμμα ερχόταν η άνοιξη θάχαμε πάντα καλοκαίρι, αλλά οι τέσσερις εποχές είναι νομοτέλεια αδιαμφισβήτητη. Βρισκόμαστε καταμεσής του σκληρότερου κοινωνικού χειμώνα των τελευταίων δεκαετιών. Μνημόνια, ανεργία, τρομοκρατία, φοροληστεία και χαράτσια χτυπούν αλύπητα τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία. «Σοκ και δέος» κατά την προσφιλή έκφραση των καλοπληρωμένων παπαγάλων της μιντιακής αλυσίδας κράτησε καθηλωμένους εκατομμύρια εργαζόμενους μέσα στα κρύα διαμερίσματα αυτού του χειμώνα. Η αναμονή και η ελπίδα για το αύριο μετατράπηκε σε απογοήτευση και παθητικότητα. Ο ερχομός του «μεσσία» αποδεικνύεται η πιο μεγάλη ουτοπία. Συνέχεια