Θελεις να τους πεισεις να δουλευουν για σενα, να σου δινουν πλουτο, ψηφους, υπακοη; Θελεις να τους αρμεγεις κανονικα και να ειναι υποταγμενοι οικειοθελως; Δωσε τους υποκαταστατα αυτου που τους λειπει πραγματικα: η αυτοεκτιμηση. Δωσε τροφη στη μυθομανια τους. Πες τους οτι ειναι αξιοι συνεχιστες μεγαλου πολιτισμου χιλιετιων, οτι καταγονται απο μεγαλους προγονους, οτι ‘‘εμεις χτιζαμε παρθενωνες οταν οι αλλοι ετρωγαν βελανιδια’’. Η ‘‘εθνικη υπερηφανεια’’ δεν ειναι βεβαια αυτοεκτιμηση, ειναι ομως καλο υποκαταστατο, και θα σε προσκυνουν γι’αυτο. Αν μπορεις να τους δωσεις και τη δυνατοτητα να καταναλωνουν, θα γινουν κανονικα ρομποτ στη διαθεση σου.
.Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΩΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑ.
Ιστορια: η ψευδης και επιλεκτικη αφηγηση γεγονοτων και καταστασεων του παρελθοντος, με τροπο που καθαγιαζει και ενισχυει το συμφερον των αρχοντων του παροντος. Αυτο που σε οποιοδηποτε σχολειο του κοσμου διδασκεται ως ‘‘επισημη ιστορια’’, δεν ειναι παρα καθεστωτικη προπαγανδα που δικαιολογει την ιεραρχια και την εκμεταλλευση. Ειναι το κυριο μυθοπλαστικο εργαλειο για την κατασκευη της εθνικης συνειδησης, της δουλοφροσυνης ουσιαστικα.
Το κρατος υπεβαλε δια της προπαγανδας την εθνικη συνειδηση, για να ομογενοποιησει ετερογενεις πληθυσμους της επικρατειας του, για να κερδισει την οικειοθελη υπακοη και την ενεργο υποστηρηξη τους προς την κεντρικη εξουσια.
Οι ιστορικοι και οι δημοσιογραφοι ως υπαλληλοι του υπουργειου προπαγανδας, διαδεχτηκαν τους παπαδες, δηλαδη ανελαβαν τον καθορισμο των σημασιων, κρισιμη λειτουργια για την κοινωνικη συνοχη και την εδραιωση της κοινωνικης ιεραρχιας. Στην ουσια κατασκευασαν το θρησκευτικο δογμα ‘‘εθνος’’ και ασκησαν εντατικο προσηλυτισμο, μεσω της υποχρεωτικης εκπαιδευσης, της στρατιωτικης θητειας και του τυπου.
Κατα τον 18ο, 19ο και 20ο αιωνα, ο θεσμος που αναδυθηκε κατα την αποσυνθεση των αυτοκρατοριων, το κρατος της αστικης ταξης, εμβολιασε στο νου των ανθρωπων τους εθνικους μυθους για να ελεγξει τη συνειδηση τους. Πολιτισμικες συλλογικοτητες που στο παρελθον ηταν ασχετες ή και εχθρικες μεταξυ τους, κατεληξαν να πιστευουν οτι εχουν κοινη καταγωγη και πολιτισμικο υποβαθρο, και ταυτιστηκαν συναισθηματικα με το εθνικο κρατος. Το συμφερον των αρχοντων εγινε ‘‘εθνικο συμφερον’’, οποιος εναντιωνεται σ’αυτο οριστηκε ως ‘‘εθνοπροδοτης’’, οι υπηκοοι ομοιογενοποιηθηκαν και υποταχθηκαν πληρως στην εκμεταλλευση και την εξουσια των νεων κρατουντων.
Πριν απο αιωνες οι βασιλεις και οι φεουδαρχες ηγεμονευαν ελεω θεου. Οι αστοι χρησιμοποιησαν αλλους μυθους για να ιεροποιησουν την εξουσια τους: τα θρησκευτικα δογματα ‘‘εθνος’’ και ‘‘οικονομια’’.
‘‘ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ’’
.Εδω και σχεδον εναν αιωνα, μεσω της διαδικασιας συγκεντροποιησης του κεφαλαιου, αναδυεται βαθμιαια μια υπερεθνικη ελιτ (αυτο που συμβατικα καλειται ‘‘νεα ταξη’’).
Το εθνος-κρατος καθισταται πλεον εν μερει αχρηστο, και μαλλον εμποδιο για την υπερεθνικη ολιγαρχια· χρειαζεται ενιαια παγκοσμια αγορα για να αναπτυξουν οι πολυεθνικες εταιρειες απροσκοπτα τις πειρατικες τους δραστηριοτητες.
Οι νεοι επικυριαρχοι εχουν αναγκη να αποδομησουν την εθνικη συνειδηση, το απαρχαιωμενο εργαλειο χειραγωγησης που αντιστοιχει σε παλαιοτερη φαση της εμπορευματικης επεκτασης. Για να εδραιωθουν πρεπει να φορεσουν στους ανθρωπους νεο καπιστρι: τους νεους μυθους της πολυπολιτισμικοτητας, των αγιων εταιρειων που μοχθουν για την ευτυχια της ανθρωποτητας, ουσιαστικα την αμιγη θρησκεια του Εμπορευματος.
Οι ξεπερασμενοι μυθοι της διαχρονικης συνεχειας του εθνους, της κοινης καταγωγης και παραδοσης, της εθνικης ανωτεροτητας, εξαλειφονται βαθμιαια, για ν’αντικατασταθουν απο τη λατρεια της αγορας και την καταναλωτικη χαυνωση. Στο ατομικο επιπεδο, το υποκαταστατο αυτοεκτιμησης που προτεινεται δεν ειναι πλεον το φαντασιακο εθνικο μεγαλειο, αλλα η κατοχη εμπορευματων.
Οπως ακριβως το ιερατειο και τα μοναστηρια ιεροποιησαν την εξουσια των μεσαιωνικων ηγεμονων (πασα εξουσια εκ θεου), οπως ακριβως οι διανοουμενοι προπαγανδιστες της ανερχομενης αστικης ταξης ταυτισαν την πατριδα με την ιεραρχια και υπεβαλαν στο προλεταριατο τη δουλοφροσυνη οριζοντας την ως πατριωτικη σταση, ετσι και οι συγχρονοι καθεστωτικοι διανοουμενοι επινοουν τα καταλληλα παραμυθια για να καθαγιασουν την πλανητικη κυριαρχια των εταιρειων.
Οι ποιμενες κανουν ο,τι εκαναν απο την αυγη της ιστοριας: εκμεταλλευονται τη μυθομανια του ποιμνιου. Ο Διαφωτισμος δεν αλλαξε την ουσια: η σκεψη των ανθρωπων ανεκαθεν ηταν και παραμενει με την ευρεια εννοια θρησκευτικη· η κριτικη σταση τους προκαλει αποστροφη, προτιμουν να πιστευουν παρα να κρινουν· η κοινωνια ηταν και παραμενει σαδομαζοχιστικη.
Πηγή και συνέχεια εδώ: http://isotita.wordpress.com
Σχολιάστε
Δεν υπάρχουν σχόλια.
ΜΕΤΩΠΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ (MET.A.A.) 
Σχολιάστε