ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ ΤΡΙΤΗ 6/11 9.30 ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ

Εδώ και 5 χρόνια βιώνουμε τον πόλεμο που έχει εξαπολύσει το κεφάλαιο στο παγκόσμιο σκηνικό της οικονομικής κρίσης. Μες σ’ αυτά τα χρόνια είδαμε να δημιουργούνται στρατιές ανέργων έξω απ’ τον ΟΑΕΔ, ουρές ανασφάλιστων έξω απ’ τα νοσοκομεία, παιδιά χωρίς βιβλία και χωρίς δασκάλους στα σχολεία, τις συλλογικές συμβάσεις να ισοπεδώνονται και κάθε επίδομα να περικόπτεται. Μέσα σε 5 χρόνια έχει συντελεστεί μια ραγδαία υποτίμηση της εργατικής δύναμης, μια τεράστια καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων, και ενώ το 2008 βιώσαμε την εξέγερση του Δεκέμβρη, σαν έκφραση οργής και αγανάχτησης για ότι ζούσαμε ήδη, σήμερα βλέπουμε τη Χρυσή Αυγή μέσα στη βουλή, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης να πολλαπλασιάζονται και το παρακράτος να “αλωνίζει” στις γειτονιές με πογκρόμ κατά των μεταναστών και οποιουδήποτε “διαφορετικού”.

Κι όμως όλοι αισθάνονται ότι κάτι θα γίνει

Είναι πλέον περισσότερο από σαφές ότι η κοινωνία είναι σε στάση αναμονής. Μια στάση αναμονής που στα μάτια πολλών έχει ξεπεράσει όλα τα επιτρεπτά όρια. Η κατάσταση που επικρατεί εκφράζεται και αναλύεται με διαφορετικό τρόπο έτσι ώστε τα συμπεράσματα να τείνουν να δικαιώσουν και να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς και τα συμφέροντα του καθενός.

Η κοινωνική – στο μεγαλύτερο εύρος της – σιωπή από κάποιους μεταφράζεται σαν υποσυνείδητη αποδοχή της συλλογικής ευθύνης για το γενικό κατάντημα.

Συντροφιά με τον φόβο και την άγνοια

Τι μπορεί να συμβεί όταν γονείς του 7ου δημοτικού σχολείου  στήνουν κάλπες για να αποφασίσουν εκτός των άλλων αν θα δεχθούν παιδιά τσιγγάνων στο σχολείο.

Τον τελευταίο μήνα τόσο στο 4^ο δημοτικό σχολείο  του κάτω Χαλανδρίου όσο και στο 7^ο έχει αναπτυχθεί με πολύ εμφατικό τρόπο από μικρή μερίδα γονέων μία επίθεση εναντίων των τσιγγανόπουλων που έρχονται να γραφτούν στο σχολείο. Για διάφορους λόγους δεν είναι καλοδεχούμενα.