Η καταστροφή της γεωργίας μας στην ΕΕ

Το βάλτωμα της γεωργίας μετά την ένταξη 

Οι μαζικές κινητοποιήσεις των αγροτών με τις μαύρες σημαίες στα τρακτέρ και τον αποκλεισμό των δρόμων έχουν πάρει πια τον χαρακτήρα ετήσιας «τελετουργίας», την οποία  κάποτε χαλούν τα αστυνομικά κλομπ, οι συλλήψεις και οι δίκες, είτε έχουν «σοσιαλιστική» είτε «δεξιά» προέλευση. Οι ετήσιες όμως αυτές συγκρούσεις που φανερώνουν την διογκούμενη απελπισία των αγροτών αποτελούν απλώς την κορυφή του παγόβουνου. Η μαζική συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού και η ερήμωση της υπαίθρου δεν οφείλεται, όπως λένε τα παραμύθια των «εκσυγχρονιστών», στον δήθεν εκσυγχρονισμό της οικονομίας και τη στροφή των αγροτών μας σε άλλες ωφελιμότερες γι’ αυτούς απασχολήσεις.

H καταστροφή της βιομηχανίας ζάχαρης στην Ελλάδα από την ΕΕ

Παρακολουθούμε στα ΜΜΕ αυτές  τις ημέρες μια ακατάσχετη υστερία όλων των διαπλεκόμενων «περί της καταστροφικής εξόδου απο την ΕΕ και το Ευρώ». Στάσεις πληρωμών, χρεοκοπία, πόλεμος, πείνα… Μια μεγάλη εκστρατεία κατατρομοκράτησης της κοινωνίας προκειμένου να αποδεχτούμε αμαχητί, όλους τους σχεδιασμούς της υποτέλειας, τα νέα χαράτσια, την ισοπέδωση όλων των εργασιακών και κοινωνικών κεκτημένων. Έχουμε αναρτήσει πολλές φορές απόψεις που συνηγορούν υπερ της πλήρους αποδέσμευσης απο την Ε.Ε., αλλά η παρακάτω αναφορά στην καταστροφή της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης δείχνει με ακλόνητα στοιχεία και αριθμούς την πραγματικότητα. Αυτή είναι η λυκοσυμμαχία των αγορών και του κεφαλαίου της Ε.Ε.

ΟΝΝΕΔ-ΝΔ: Στρατιωτική θητεία στα 18 και κόψιμο Αναβολών!

Όπως μας ενημερώνει η εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στο κείμενο με τίτλο «Γαλάζια πρόταση για εκπλήρωση της στρατιωτικής θητείας έως το 26^ο έτος», ο  πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Ανδρέας Παπαμιμίκος από την ακριτική Ρω διατύπωσε ξανά τις γνωστές θέσεις της κομματικής νεολαίας της ΝΔ για την στρατιωτική θητεία των άλλων, αφού ως γνωστόν οι Οννεδίτες είναι τα μεγαλύτερα βύσματα.

Ανάπτυξη της κοινωνίας ή αύξηση του ΑΕΠ;

Της Μαριάννας Χούσου

 Δεν έχουν περάσει ούτε τέσσερα χρόνια, από την εποχή που ζούσαμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, το ΑΕΠ ανέβαινε , οι αριθμοί ευημερούσαν και οι πολίτες αυτής της χώρας ατένιζαν το μέλλον με μια αφελή σιγουριά. Σπουδές, εργασία, σπίτι οικογένεια ήταν, ή πιστεύαμε ότι ήταν, μια εύκολη ( όχι απαραίτητα με αυτή την σειρά και όχι απαραίτητα επιθυμητή) επιλογή για τον καθε ένα και την καθεμία από εμάς.