Τι κάνουμε μετά τις εκλογές; Περιμένουμε τις επόμενες κ.ο.κ.;


Τα αποτελέσματα της κάλπης οδηγούν στο συμπέρασμα της συνολικής αναδιάταξης του πολιτικού συστήματος. Το παλιό κατέρρευσε, το νέο είναι ζητούμενο και προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή κάθε εργαζόμενου και την οργάνωση του λαϊκού κινήματος ανατροπής από τα κάτω προκειμένου το νέο που θα προκύψει να μην αποτελεί προϊόν σχεδιασμών και προβλέψεων για την επανάκαμψη του παλαιού με νέο μανδύα.

Οι ανατροπές που προέκυψαν είναι αναμφισβήτητες, είναι από τη μία πλευρά σε αριστερή κατεύθυνση, αλλά από την άλλη ανέδειξαν μια συντηρητική στροφή μέρους της κοινωνίας, αποτέλεσμα της άγνοιας, της φοβίας, της κρατικής τρομοκρατίας και της διαρκούς παραπληροφόρησης από τα στρατευμένα ΜΜΕ της ολιγαρχίας των αγορών.

Η αποχή από τις εκλογές του 1/3 των εκλογέων δεν μπορεί να ερμηνευτεί μόνο με την οικονομική ανέχεια των ετεροδημοτών αλλά οφείλει να αποδωθεί και στην άρνηση της συντήρησης του μοντέλου αντιπροσώπευσης και ανάθεσης που συντήρησε το πολιτικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών.

Οι αγωνιστικές παρακαταθήκες του ευρύτερου κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ δεν αποτυπώνονται στα χαμηλά εκλογικά ποσοστά, αποτέλεσμα άγνοιας και παραπληροφόρησης,  που κατέγραψε η ολιγομελής ομάδα  που καπηλεύτηκε τον τίτλο, τα σύμβολα και τις δράσεις εκατοντάδων συλλογικοτήτων και χιλιάδων  συναγωνιστών προκειμένου να ικανοποιήσουν την προσωπική τους φιλοδοξία για είσοδο στη βουλή με μοναδική πολιτική τους θέση «το μοίρασμα της επιχορήγησης στο λαό». Δεν μας αφορά και δεν έχει καμία σχέση με το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ.  Ένα Κάλπι-κο κίνημα δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να αποτυπώσει εκλογικά  τη μεγάλη απεύθυνση του πραγματικού λαϊκού κινήματος «Δεν Πληρώνω».

Τα αγωνιστικά προτάγματα του «Δεν Πληρώνω» από τα κάτω συνέβαλαν στην ριζοσπαστικοποίηση και τη στροφή στα αριστερά που εκφράστηκε και εκλογικά. Οι κινηματικές δράσης άρνησης πληρωμής των κάθε λογής χαρατσιών και η συνολική αντίσταση στην εμπορευματοποίηση λαϊκών αγαθών και αναγκών πρέπει να διευρυνθεί και να συνεχιστεί μέχρι την ανατροπή των σημερινών σχέσεων παραγωγής και εργασίας, μοναδική προϋπόθεση για την ανάπτυξη και την οργάνωση της κοινωνίας με ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη, άμεση δημοκρατία, εργατικό έλεγχο, αυτοδιαχείριση.

Η πρόκληση της ανατροπής είναι εδώ. Τώρα. Το ζητούμενο είναι η διευρυμένη μετωπική συσπείρωση των λαϊκών δυνάμεων από τα κάτω (λαϊκές συνελεύσεις, εργατικά σχήματα, συλλογικότητες αντίστασης στις πολιτικές του μαύρου μετώπου και όσοι άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί συναντώνται στην ίδια κατεύθυνση) για  να συγκροτηθεί ένα μέτωπο με άμεση δημοκρατία  και καθαρό πολιτικό και αγωνιστικό προσανατολισμό, που δεν θα συμβιβάζεται, δεν θα παζαρεύει, δεν θα στρογγυλεύει, δεν θα συντηρεί διλήμματα και  δεν θα καλλιεργεί αυταπάτες για «προοδευτικότερες λύσεις» ή «αντιμνημονιακά μέτωπα» χωρίς προτάγματα για απόλυτη άρνηση του χρέους, έξοδο από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ και του Ευρώ, εξουσία των εργαζομένων, γιατί χωρίς αυτόν το προσανατολισμό θα διαιωνίζεται στην ουσία η αναπαραγωγή  αυτού του κοινωνικού συστήματος της αυταπάτης, των ανισοτήτων, της φτώχειας, του ρατσισμού, των εκμεταλλευτικών σχέσεων παραγωγής.

«ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ – 7 Μάη 2012