30/3/1952

Η ιστορία μπορεί όπως λέγεται να γράφεται απο τους νικητές. Όμως Η ΙΣΤΟΡΙΑ εκδικείται πάντοτε τους παραχαράκτες της. Αυτοί που πάλεψαν για ανεξαρτησία και λαϊκή εξουσία καταδικάστηκαν να ζήσουν, όσοι δεν εκτελέστηκαν, στα ξερονήσια και τις φυλακές μετά την κατοχή, διώχτηκαν με κάθε μέσο και τρόπο. Αυτοί που συνεργάστηκαν με τον κατακτητή, οι ταγματασφαλίτες και οι χίτες, πλαισίωσαν τις κυβερνήσεις της μετακατοχικής Ελλάδας, στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό και τα σώματα ασφάλειας, έγραψαν την ιστορία όπως τους εξυπηρετούσε, αναγόρευσαν σε «πατριώτες» τους δοσίλογους και τους κουκουλοφόρους της κατοχής. Αυτούς τους «πατριώτες» όμως σήμερα δεν τους θυμάται κανένας, όσο κι άν είχαν το κράτος δικό τους. Τσιφλίκι που άρμεξαν ασταμάτητα μέχρι σήμερα. Η θυσία των λαϊκών ηρώων, όπως του Νίκου Μπελογιάννη δεν θα ξεχαστεί ποτέ και θα συνεχίσει να εμπνέει τους αγώνες του λαού μας για την κοινωνική του απελευθέρωση.

Ο Νίκος Μπελογιάννης εκτελέστηκε σαν σήμερα 30/3/1952.

«Τα δικαστήριά σας είναι δικαστήρια σκοπιμότητας. Γι’ αυτό δε ζητώ την επιείκειά σας. Αντικρίζω την καταδικαστική σας απόφαση με περηφάνια και ηρεμία. Με το κεφάλι ψηλά θα σταθώ μπροστά στο εκτελεστικό σας απόσπασμα. Αλλά είμαι σίγουρος πως θα ‘ρθει η μέρα, που οι ίδιοι δικαστές που τώρα με δικάζουν, θα ζητήσουν χάρη απ’ τον ελληνικό λαό. Δεν έχω άλλο τίποτε να πω».

Από την απολογία του Νίκου Μπελογιάννη, Νοέμβρης 1951.

 

Σχολιάστε

Δεν υπάρχουν σχόλια.

Comments RSS TrackBack Identifier URI