η λαμπερή ειρωνεία του άστρου ενός φτηνού παραμυθιού…

Πηχτή η σιωπή στους δρόμους καθώς συνοδεύει το μελαγχολικό θρόϊσμα των φύλλων. Έχουν σβήσει εδώ και χρόνια οι απίθανες γιορτές μέσα στο βασίλειο των σκουπιδιών. Οι φάτνες του πιο γνωστού φτηνού παραμυθιού ξεροσταλιάζουν στις άδειες πλατείες. Ο δειλός ήλιος καθρεφτίζεται στα απόνερα της δυνατής βροχής. Οι λιγοστές παρέες των παιδιών με τα τριγωνάκια και τις αποδεκατισμένες φωνές προσπερνούν γρήγορα τους μετανάστες που σέρνουν τα βαρυφορτωμένα καροτσάκια. Με ό,τι περισσεύει από τον απόπατο αυτού του θλιβερού πολιτισμού.