αποχαιρετισμός…

Σαν τσιγάρο που κόπηκε στη μέση χωρίς να βρει ένα επόμενο στόμα για να κάψει σ’ αυτό τη ζωή του,σαν τραγούδι που έρχεται και ξανάρχεται στον νου σου θέλοντας να σου τραγουδήσει άλλα τραγούδια που δεν έχεις αυτιά ν’ ακούσεις… 
…………………………………
Μια νύχτα του Δεκέμβρη, με το Ακροταίναρο να ταξιδεύει ορθόπλωρο
ξημερώνουν αίφνης μεσοπέλαγα τα παλιά σου κόμιξ κι αρχίζουνε τα θαύματα και οι περιπέτειες στ’ στρα… Πάντα γίνονται θαύματα!..

  Αποχαιρετισμός στα όπλα;

Μάλλον όχι! Αλλωστε ουδείς εξ όσων γνωρίζω απ’ το είδος που εκτιμώ δεν αποχαιρετά, ούτε παρατά τα όπλα του,

10 Χρόνια μετά το Αργεντινάζο. Η πρώτη εξέγερση του 21ου αιώνα

των Θάνου Ανδρίτσου, Κώστα Γούση.*

Η πρώτη εξέγερση του 21ου αιώνα

 «Ήρθα στην πλατεία γιατί δεν ήθελα να χάσω αυτό το κομματάκι ιστορίας που γράφουμε τώρα». Αυτή η φράση, παρμένη από μια προσωπική αφήγηση που δημοσιεύτηκε σε μια παλαιότερη μπροσούρα για το Αργεντινάζο, περιγράφει τα αισθήματα των εκατοντάδων χιλιάδων που κατέκλυσαν τους δρόμους του Μπουένος Άιρες και άλλων μεγάλων πόλεων. Είχε φτάσει πλέον η στιγμή, το ήξεραν καλά, να συναντηθούν με την ιστορία, να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να φροντίσουν πρώτα και κύρια για την επιβίωσή τους.

Πράγμα που στα τέλη του 2001 φάνταζε αδύνατο για το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού. Μικρά παιδιά είχαν αρχίσει να πεθαίνουν από ασιτία,

ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΔΡΟΜΟΙ, ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΣΠΙΤΙΑ: ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΠΑΡΟΧΗΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΤΣΙΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ

Κείμενο απο τη κατατάληψη Δράκα στη Κέρκυρα σχετικά με την ΔΕΗ και τα χαράτσια.

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του καπιταληστρικού συστήματος, είναι η εμπορευματοποίηση κάθε κοινωνικού αγαθού, το οποίο μετατρέπει κάθε σχέση σε οικονομική συναλλαγή. Τα μέσα παραγωγής αντί να βρίσκονται κάτω από τον έλεγχο αυτών που παράγουν τα κοινωνικά αγαθά, είναι στα χέρια μια οικονομικής ελίτ, η οποία καρπώνεται τους κόπους των από κάτω. Έτσι, το σύνολο της κοινωνίας βρίσκεται εγκλωβισμένο σ’ αυτήν την εξαρτώμενη από το κεφάλαιο σχέση, καταντώντας πολλές φορές να έχει τον ρόλο απλώς του παθητικού καταναλωτικού κοινού.

Μέσα στον ατέρμονο κύκλο των εμπορευματικών συναλλαγών, η ηλεκτρική ενέργεια δεν αποτελεί εξαίρεση.

Έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση: Επιστροφή στις σπηλιές ή μονόδρομος για την επιβίωση του λαού;

της Φλώρας Παπαδέδε

Στη σύγκρουση που διεξάγεται σήμερα στην ελληνική κοινωνία για το αν θα διατηρηθεί ή θα ανατραπεί το καθεστώς οικονομικής και πολιτικής κατοχής, η θέση απέναντι στο ευρώ και την ΕΕ αποτελεί κρίσιμη διαχωριστική γραμμή.

Όχι μόνο γιατί το θέτουν με αυτό τον τρόπο οι τράπεζες, η κυβέρνησή τους κι η ίδια η ΕΕ. Αλλά και γιατί η έξοδος από το ευρώ και την ΕΕ- με απόφαση του ελληνικού λαού- είναι σήμερα ο όρος για την επιβίωσή του. Αποτελεί μονόδρομο για να σωθεί η χώρα και να μπορέσει να δοθεί οποιαδήποτε φιλολαϊκή διέξοδος, πόσο μάλλον αντικαπιταλιστική.

Η μετατροπή της χώρας σε τριτοκοσμική αποικία τύπου Ταϊλάνδης,

ΚΑΙ Η ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΥΠΟ ΚΑΤΟΧΗ

Απρόσιτη θα είναι πολύ σύντομα η Πελοπόννησος της οποίας το οδικό δίκτυο έχει παραδοθεί στο αδηφάγο και παρασιτικό τσούρμο εργολάβων και πολυεθνικών. Η ολοκλήρωση του οδικού δικτύου από Κόρινθο προς Καλαμάτα/Πύργο/Σπάρτη προσθέτει δεκάδες σταθμούς κεντρικών και παράπλευρων διοδίων. Αποτέλεσμα η κατακόρυφη αύξηση του κόστους μετακίνησης μαζί με νέες πρόσθετες αυξήσεις στα προϊόντα που διακινούνται από και προς την Πελοπόννησο μέσω του οδικού δικτύου σε ολόκληρη την γεωγραφική περιοχή. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ένα ΙΧΕ θα χρειάζεται μέσα στο 2012 να καταβάλλει περισσότερα από 40 ευρώ (με επιστροφή) από Αθήνα για Σπάρτη ή Καλαμάτα. Ένα ΦΔΧ μπορεί και να ξεπερνάει τα 100 ευρώ!