ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ /ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΕΣ
α) ΤΟ ΒΑΡΥ ΚΑΙ ΣΠΑΤΑΛΟ ΚΡΑΤΟΣ
ΚΟΣΤΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΠΙ ΤΟΥ Α.Ε.Π. (2009)
Ελλάδα 17,3 %
Γερμανία 19.9 %
Μ. Βρετανία 23,7 %
Γαλλία 24,0 %
Ισπανία 24,3 %
Σουηδία 28,0 %
Μ.Ο. Ευρωζώνης 21,8 %
ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ (Ιούλιος 2010)
Ελλάδα 15,0 % (768.000)
Ευρωζώνη 16,5 %
Σίγουρο είναι ότι, παρά την έντονη προπαγάνδα των ΜΜΕ, το χρέος δεν δημιουργήθηκε από την μισθολογική δαπάνη του δημοσίου, αλλά από τη ασύδοτη δράση του κεφαλαίου. Σήμερα 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν στο Δημόσιο 31 δισ. ευρώ, ο μη αποδιδόμενος από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις ΦΠΑ εκτιμάται σε 6,5 δισ., η ετήσια εισφοροδιαφυγή σε 8 δισ., η παραοικονομία αγγίζει το 30 % του ΑΕΠ, ενώ η φοροδιαφυγή έχει πάρει τερατώδεις διαστάσεις. Ακόμη, την περίοδο 2004-2008, η Κυβέρνηση της Ν.Δ. χάρισε σχεδόν 9 δισ. σε 50.000 επιχειρήσεις μέσω της μείωσης του συντελεστή φορολόγησής τους σε 25% (από 35%) και των περαιώσεων.
β) ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΛΙΓΟ
ΜΕΣΟΣ ΕΤΗΣΙΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΩΡΕΣ (Μάιος 2011)
Γερμανία 1.390
Γαλλία 1.554
Ισπανία 1.654
Πορτογαλία 1.719
Ιταλία 1.773
Ελλάδα 2.119
γ) ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΕΙΜΜΑ: Στην αρχή της κρίσης (Δεκ.2009), το ελληνικό έλλειμμα αντιστοιχούσε σε λιγότερο από 2,5% του ελλείμματος της ευρωζώνης.
ΑΝΑΓΚΕΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΧΡΗΜΑΤΑΓΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ 2010
Ελλάδα 53 δις €
Βέλγιο 89 δις €
Ιταλία 393 δις €
Γαλλία 454 δις €
Σύνολο Ευρωζώνης 2.200 δισ. €
Το συνολικό δημόσιο χρέος της ευρωζώνης των 17, από 73% του ΑΕΠ της το 2007, έφτασε στο 91% το 2010 και φέτος θα κλείσει πολύ κοντά στο 100%, στα ίδια δηλαδή επίπεδα με τις ΗΠΑ.
δ) Η ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ: Ούτε αυτό ισχύει αν κρίνει κανείς από την χαμηλότερη του ευρωπαϊκού μέσου όρου ιδιωτική αποταμίευση και την βαρύτατη έμμεση φορολογία – υψηλότερη στην Ε.Ε – η οποία αποδίδει πάνω από τα 2/3 των γενικών φορολογικών εσόδων. Η άμεση φορολογία αποδίδει έσοδα ίσα με μόλις το 6,7% του ΑΕΠ (2009) με μέσο όρο στην ευρωζώνη το 12% (Μ.Βρετανία 16%, Δανία 30%). Σ’ αυτά θα πρέπει να προστεθεί και η καταχρέωση της πλειοψηφίας των νοικοκυριών μέσω στεγαστικών ή άλλων δανείων, καθώς και η συνολική ομηρία του αγροτικού κόσμου από τις τράπεζες.
ε) ΤΟ ΥΨΗΛΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΟ ΚΟΣΤΟΣ
ΜΕΣΕΣ ΑΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΜΗΝΙΑΙΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ (2005)
Δανία 2.841
Ολλανδία 2.736
Αυστρία 2.554
Ιρλανδία 2.551
Βέλγιο 2.393
Μ. Βρετανία 2.379
Γαλλία 2.288
Σουηδία 2.169
Φινλανδία 2.106
Γερμανία 1.941
Ιταλία 1.684
Ισπανία 1.589
Ελλάδα 1.441
Πορτογαλία 1.113
ΕΛΛΑΔΑ 2005
ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΟΥ ΜΙΣΘΟΥ: 89 % του μέσου όρου της Ε.Ε.
ΚΟΣΤΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑ: 68 % του μέσου όρου της Ε.Ε.
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ: 91 % του μέσου όρου της Ε.Ε.
Ήδη, πριν την κρίση, οι μέσες μηνιαίες ακαθάριστες αποδοχές του Έλληνα εργαζόμενου ήταν 1.441 €, με το μέσο όρο της Ε.Ε. στα 2.110 €. Στην Ευρώπη των 15, η Ελλάδα ήταν από την άποψη μισθολογικού κόστους, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στην 14η θέση, πάνω μόνο από την Πορτογαλία.
στ) Η ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ ΣΥΝΤΟΜΑ: Πρόκειται και εδώ για συνειδητό ψεύδος. Η ανάκαμψη είναι αδύνατη από τη στιγμή που τα χρήματα των δανείων πάνε στην αποπληρωμή τόκων και παλαιότερων δανείων.
ΕΙΣΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΟ ΔΑΝΕΙΑ ΤΡΟΪΚΑΣ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΚΩΝ
2010: 38 δισ. 32,5 δισ.
2011: 46 δισ. 44,0 δισ.
Άλλωστε, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του Βενιζέλου, στόχος είναι η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος μέχρι τον Απρίλιο του 2012 ώστε ολόκληρο το ποσό των δανείων του Μνημονίου να πηγαίνει στην αποπληρωμή του χρέους. Τα δάνεια λοιπόν δεν σώζουν την Ελλάδα αλλά τους ξένους πιστωτές και ειδικά τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες που κρατούν το 40% του χρέους μας.
Όλοι αυτοί οι μύθοι χρησιμοποιήθηκαν για την είσοδο της χώρας στο Μνημόνιο και τη λήψη μέτρων.
Όμως η ακολουθούμενη πολιτική είναι άδικη, ακραία ταξική και οδηγεί σε απίστευτη ύφεση. Ο ίδιος ο στόχος του περιορισμού του χρέους στο 60% του ΑΕΠ και του ελλείμματος στο 3% είναι κάτι παραπάνω από ανέφικτος. Σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας της Τρόϊκα, μόνο οι πληρωμές τόκων θ’ απορροφούν τα επόμενα χρόνια ποσά μεγαλύτερα από την ετήσια αύξηση του ΑΕΠ.
ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΩΣ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ Α.Ε.Π. (στοιχεία Ε.Κ.Τ. – Δ.Ν.Τ., 10/2011)
2007: 105,4 %
2008: 110,7 %
2009: 127,1 %
2010: 142,8 %
2011: 161,8 %
2012: 172,7 %
2013: 198%
ΑΝΕΡΓΙΑ
Σε χιλιάδες άτομα Ποσοστό %
2010 1ο τρίμηνο 587 11,7
2011 Αύγουστος 908 18,4 (43,5 % νεανική, 22,3 % γυναικεία)
2.Δάνεια Τρόϊκας 65 δισ.
3.Ομόλογα που λήγουν μετά το 2020 45 δισ.
4.Βραχύβια έντοκα γραμμάτια δημοσίου 15 δισ.
5.Άλλα παλαιά δάνεια ιδιωτών 20 δισ.
Σύνολο 205 δισ.
Παρά το γεγονός η Ελλάδα βρέθηκε στην αιχμή της κρίσης, δεν είναι η μόνη. Η Ευρωζώνη, η Ισπανία, η Ιταλία, οι ΗΠΑ και πολλές άλλες χώρες βρίσκονται σ’ αυτό τον ανεμοστρόβιλο. Η κρίση χτυπά την καρδιά του συστήματος γιατί:
α) αναγόρευσε σε υπέρτατο νόμο το κέρδος και την ανταγωνιστικότητα οδηγώντας στην πρωτοφανή ιστορική υπερσυγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια που αφαιρεί ρευστότητα από την παγκόσμια οικονομία και κάνει την φτώχεια ενδημική. Σήμερα το 0,15 % του παγκόσμιου πληθυσμού κατέχει όσο πλούτο παράγει το 99,85% της ανθρωπότητας σε 9 μήνες, οι 3 πλουσιότεροι άνθρωποι έχουν χρήματα ίσα με το ΑΕΠ των 44 φτωχότερων κρατών, 10,9 εκ. άτομα έχουν συνολική περιουσία 43 τρισ. Δολαρίων ενώ ο μισός σχεδόν πληθυσμός τη Γης (3,3 δισ.) ζει με εισόδημα κάτω των 2 δολαρίων ημερησίως. Κι όταν αυτά άρχισαν να μειώνονται, εξαιτίας των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων, της υπερπαραγωγής και του ολοένα εντεινόμενου ανταγωνισμού, βρήκε τη διέξοδο της απόλυτης κοινωνικής λεηλασίας.
β) Ανέδειξε σε κυρίαρχους του πλανήτη τις πολυεθνικές που αντιμετωπίζουν λαούς και χώρες ως αριθμούς και δε διστάζουν να σπείρουν την απόλυτη εξαθλίωση για να πετύχουν τα μέγιστα κέρδη
γ) Έκανε το κράτος να εκχωρεί αρμοδιότητες και εξουσίες στο ιδιωτικό κεφάλαιο, δανεικά κι αγύριστα, εξοπλιστικές προμήθειες, μεγάλα έργα, να προσφέρει φοροαπαλλαγές, να επιτρέπει την ασύδοτη δράση του, να αυτοδιαλύεται ιδιωτικοποιούμενο,
δ) Έβαλε στο «τιμόνι» της οικονομίας τους σύγχρονους τοκογλύφους, το τραπεζικό κεφάλαίο και τις αγορές, το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Πρόκειται για ιστορικής σημασίας στροφή στο εσωτερικό της αστικής τάξης, προς όφελος μερίδων που δεν σχετίζονται με την παραγωγική διαδικασία και άρα αδιαφορούν για την πτώση της κατανάλωσης. Η παγκόσμια οικονομία λειτουργεί πλέον με όρους καζίνο μέσω της δημιουργίας ενός «νέου είδους χρήματος». Πρόκειται για το χρήμα που γεννάει χρήμα με τζογαδόρικες κινήσεις στα χρηματιστήρια, χωρίς να περάσει από την παραγωγή.
ε) Δέσμευσε την Ελλάδα με συμμαχίες σε σχηματισμούς όπως η ΕΕ που όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την κρίση αλλά αντίθετα την επιτείνουν.
Σχολιάστε
Δεν υπάρχουν σχόλια.
Σχολιάστε